Podatek od ugody frankowej w 2025 – kluczowe zasady, jak go uniknąć krok po kroku

Data:

To musisz wiedzieć
Co to jest podatek od ugody frankowej?To podatek dochodowy od dodatkowych świadczeń wypłacanych przez bank przy ugodzie kredytowej frankowiczów.
Jak uniknąć podatku od ugody frankowej w 2025?Poprzez precyzyjne zapisy ugody, korzystanie z interpretacji indywidualnych KAS oraz spełnienie warunków zwolnienia podatkowego.
Czy wyrok sądu zwalnia z podatku od ugody frankowej?Tak, wyrok unieważniający umowę kredytową zwykle zwalnia z podatku, bo zwrócone środki nie są traktowane jako przychód.

Aktualny kontekst prawny w 2025 roku

Kredyty frankowe w Polsce od lat stanowią poważne wyzwanie dla tysięcy kredytobiorców. W 2025 roku temat podatku od ugody frankowej nadal budzi wiele wątpliwości i wymaga szczegółowego zrozumienia obowiązujących regulacji. Od stycznia 2025 roku obowiązuje przedłużone rozporządzenie Ministra Finansów z grudnia 2024 roku, które utrzymuje zwolnienie z podatku dochodowego dla umorzonych części kredytów hipotecznych denominowanych we franku szwajcarskim, ale tylko do końca 2026 roku. Zwolnienie dotyczy kapitału, odsetek i opłat związanych z kredytem mieszkaniowym.

Nowością jest jednak wprowadzenie opodatkowania dodatkowych świadczeń wypłacanych przez banki w ramach ugód, takich jak rekompensaty za rezygnację z roszczeń czy inne formy dodatkowych korzyści pieniężnych. Takie świadczenia podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej – 12% lub 32%, co oznacza dodatkowe obciążenie finansowe dla frankowiczów. W praktyce oznacza to konieczność bardzo uważnego analizowania treści ugód i ich skutków podatkowych przed podpisaniem porozumienia z bankiem.

Warto podkreślić, że w 2025 roku około 68% zawieranych ugód obejmuje dodatkowe świadczenia pieniężne, co potęguje ryzyko wystąpienia obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Dlatego znajomość aktualnego kontekstu prawnego jest kluczowa dla wszystkich osób rozważających porozumienie z bankiem w sprawie swojego kredytu frankowego.

Podatek od ugody frankowej – różnice między składnikami opodatkowania

Zrozumienie, które elementy ugody są opodatkowane, a które nie, jest podstawą do skutecznego uniknięcia niekorzystnych konsekwencji fiskalnych. W ramach porozumień frankowych wyróżniamy dwie główne kategorie świadczeń: umorzenie długu oraz dodatkowe świadczenia pieniężne.

Umorzenie długu to kwoty kapitału, odsetek lub opłat anulowanych przez bank na rzecz kredytobiorcy. Zgodnie z obowiązującym prawem oraz rozporządzeniem Ministra Finansów te kwoty są zwolnione z podatku dochodowego do końca 2026 roku, pod warunkiem że kredyt był udzielony na cele mieszkaniowe. Jest to korzystne rozwiązanie pozwalające na zmniejszenie zadłużenia bez obciążenia fiskalnego.

Z kolei dodatkowe świadczenia, takie jak rekompensaty za rezygnację z dalszych roszczeń czy inne formy wypłat pieniężnych poza umorzeniem długu, traktowane są jako przychód i podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej. Przykładem może być sytuacja, gdy bank wypłaca klientowi określoną kwotę „wynagrodzenia” za podpisanie ugody – taka suma zostaje zakwalifikowana przez organy skarbowe jako dochód i musi zostać opodatkowana.

Ta rozróżnienie ma ogromne znaczenie dla każdego frankowicza planującego zawarcie porozumienia z bankiem i wymaga dokładnej analizy każdego elementu ugody pod kątem jego charakteru prawno-podatkowego.

Strategie unikania opodatkowania dodatkowych świadczeń w ugodach frankowych

Uniknięcie podatku od ugody frankowej wymaga świadomego i strategicznego podejścia do negocjacji oraz skrupulatności podczas formułowania zapisów porozumienia. Eksperci wskazują trzy podstawowe strategie, które mogą pomóc ograniczyć lub całkowicie wyeliminować obowiązek zapłaty podatku:

Pierwszą jest precyzyjne formułowanie zapisów w ugodzie. Banki często określają dodatkowe świadczenia mianem „wynagrodzenia za rezygnację z roszczeń”, co jednoznacznie kwalifikuje je jako przychód do opodatkowania. Zaleca się negocjowanie zapisów używających terminologii neutralnej lub korzystnej dla klienta – np. „zwrot nadpłaty” czy „rekompensata za bezprawne naliczenia”. Takie sformułowania mogą zostać uznane przez organy skarbowe za zwolnione z podatku.

Drugą strategią jest korzystanie z interpretacji indywidualnych Krajowej Administracji Skarbowej (KAS). W 2025 roku KAS wydała ponad 450 interpretacji dotyczących kwestii podatkowych związanych z ugodami frankowymi, a aż 78% potwierdziło zwolnienie podatkowe dla odpowiednio sformułowanych świadczeń. Warto przed podpisaniem umowy wystąpić o indywidualną interpretację do KAS lub skonsultować się ze specjalistą prawnym dysponującym aktualną wiedzą na ten temat.

Trzecim elementem jest spełnienie restrykcyjnych warunków formalnych przewidzianych w przepisach dotyczących ulg podatkowych. Kredyt musi być udzielony na cele mieszkaniowe i nie można wcześniej korzystać ze zwolnienia na inną nieruchomość. Naruszenie tych warunków powoduje ryzyko zakwestionowania ulgi przez urząd skarbowy i konieczności zapłaty zaległego podatku wraz z odsetkami.

Statystyki i trendy dotyczące ugód frankowych w 2025 roku

Rok 2025 przynosi nowe dane obrazujące skalę oraz efekty zawierania ugód frankowych w Polsce. Do marca tego roku mBank zawarł około 25 tysięcy takich porozumień ze swoimi klientami, co oznacza znaczące zmniejszenie liczby aktywnych kredytów denominowanych we franku – spadek o około 64% względem stanu sprzed trzech lat.

Z drugiej strony statystyki dotyczące obciążeń podatkowych wskazują, że klienci otrzymujący dodatkowe świadczenia powyżej kwoty około 150 tysięcy złotych musieli zapłacić podatek nawet na poziomie 32%. Średnia wysokość takiego zobowiązania wyniosła blisko 48 tysięcy złotych – kwota znacząco wpływająca na końcowy bilans finansowy ugody.

Liczby te pokazują również wartość umorzeń kapitału – tylko w pierwszym kwartale 2025 roku przekroczyły one sumę 1,8 miliarda złotych. Dane te świadczą o dużym zainteresowaniu kredytobiorców możliwością zawierania polubownych porozumień oraz o istotnym wpływie tego procesu na rynek finansowy i sytuację frankowiczów.

Typowe błędy przy zawieraniu ugód i jak ich uniknąć

Podejmując decyzję o podpisaniu ugody frankowej, wielu kredytobiorców popełnia błędy skutkujące dodatkowymi kosztami lub utratą szansy na korzystne rozwiązanie. Najczęstsze pułapki to brak dokładnej analizy treści porozumienia oraz niedostateczne rozdzielenie kwot umorzenia długu od rekompensat pieniężnych.

Przykładem jest przypadek klienta z Warszawy, który podpisał ugodę obejmującą „rekompensatę za utracone korzyści”. Urząd Skarbowy uznał tę kwotę za przychód podlegający opodatkowaniu stawką 32%, nakładając na niego obowiązek zapłaty ponad jednej czwartej wartości rekompensaty jako podatek wraz z odsetkami. Sąd Administracyjny potwierdził tę decyzję, wskazując na jednoznaczność użytego terminu w umowie.

Aby uniknąć podobnych sytuacji, należy żądać jasnego rozbicia wszystkich składników finansowych porozumienia i konsultować każdy punkt ze specjalistą prawnym lub doradcą podatkowym przed podpisaniem dokumentu.

Rola doradcy prawnego przy negocjacjach ugodowych z bankami

Konsultacja ze specjalistą prawnym przed podpisaniem jakiejkolwiek umowy dotyczącej kredytu frankowego jest kluczowa dla ochrony interesów klienta oraz minimalizacji ryzyka fiskalnego. Doradca prawny pomaga właściwie sformułować zapisy w ugodzie tak, aby maksymalnie wykorzystać dostępne ulgi i zwolnienia podatkowe oraz uniknąć dwuznaczności prowadzących do sporów z urzędem skarbowym.

Kancelaria Prawna Behrendt i Wspólnicy zaleca przede wszystkim dokładną analizę wszystkich elementów porozumienia oraz przeprowadzenie indywidualnej oceny podatkowej każdej propozycji banku. Ponadto doradcy pomagają także rozważyć alternatywne rozwiązania procesowe, takie jak pozwy zbiorowe przeciwko bankom czy unieważnienie umowy przez sąd – metody te często gwarantują pełną ochronę przed opodatkowaniem zwrotów nadpłat.

Dzięki profesjonalnemu wsparciu można nie tylko zoptymalizować wynik finansowy negocjacji, ale również zwiększyć bezpieczeństwo całego procesu zawierania ugody frankowej.

Podsumowanie

Podatek od ugody frankowej w 2025 roku stanowi istotne wyzwanie dla wszystkich kredytobiorców posiadających zobowiązania denominowane we frankach szwajcarskich. Aktualne przepisy przewidują zwolnienie z opodatkowania jedynie dla umorzonej części długu hipotecznego udzielonego na cele mieszkaniowe oraz związanych z nim kosztów. Natomiast wszelkie dodatkowe świadczenia pieniężne objęte są obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego według stawki progresywnej.

Aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek fiskalnych, konieczne jest świadome podejście do negocjacji oraz skrupulatna analiza zapisów każdej ugody wraz ze specjalistycznym wsparciem prawnym i podatkowym. Zrozumienie różnicy między poszczególnymi komponentami porozumienia oraz korzystanie z aktualnych interpretacji KAS stanowi fundament skutecznej strategii minimalizowania obciążeń fiskalnych.

Kancelaria Prawna Behrendt i Wspólnicy zachęca wszystkich zainteresowanych do kontaktu celem uzyskania profesjonalnej pomocy prawnej i indywidualnej konsultacji dotyczącej potencjalnych rozwiązań w sprawach związanych z kredytami frankowymi – świadoma decyzja może znacząco poprawić Państwa sytuację finansową oraz zapewnić spokój podczas trudnych negocjacji z bankiem.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Popularne

Więcej podobnych
artykuły