Spłacony kredyt we frankach – jak odzyskać pieniądze po spłacie kredytu CHF?

Data:

Zapewne nie jeden posiadacz kredytu frankowego niejednokrotnie zadawał sobie pytanie, czy skoro spłaciłem kredyt we frankach, to mogę teraz odzyskać od banku pieniądze, które zostały ode mnie niesłusznie pobrane? Do takich rozważań z całą pewnością zachęca korzystne w sprawach kredytów frankowych orzecznictwo sądów i słusznie, że bierzesz pod uwagę pozwanie banku, w końcu spłata kredytu nie zamyka ci drogi do dochodzenia swoich praw na drodze sądowej.

Zanim jednak złożysz do sądu pozew dotyczący twojego kredytu frankowego, musisz odpowiednio się do procesu przygotować, jak również musisz mieć świadomość regulacji prawnych na które w przypadku całkowitej spłaty kredytu frankowego bank może się powołać.

Generalna zasada brzmi bowiem, że nie można żądać zwrotu świadczenia jeżeli spełnienie świadczenia czyni zadość zasadom współżycia społecznego, jeżeli świadczenie zostało spełnione w celu zadośćuczynienia przedawnionemu roszczeniu, bądź jeżeli świadczenie zostało spełnione, zanim wierzytelność stała się wymagalna, przepisy przewidują jednak jeszcze jeden przypadek wyłączający możliwość zwrotu świadczenia, który właśnie odnosi się do kredytów frankowych.

Nie można bowiem żądać zwrotu świadczenia jeżeli spełniający świadczenie wiedział, że nie był do świadczenia zobowiązany, tutaj jednak ustawodawca wprowadził wyjątek, gdyż nie dotyczy to sytuacji w których spełnienie świadczenia nastąpiło z zastrzeżeniem zwrotu albo w celu uniknięcia przymusu lub w wykonaniu nieważnej czynności prawnej.

Fakt, że frankowe umowy kredytowe zawierane były z naruszeniem przepisów i w świetle prawa nigdy nie stanowiły ważnego zobowiązania od lat nie jest już tajemnicą, teoretycznie więc, bank może się bronić przed roszczeniami wysuwanymi po całkowitej spłacie kredytu, wskazując, że kredytobiorca świadczył choć wiedział, że nie był do świadczenia zobowiązany.

Pomijając już jednak fakt, jak taki argument wpłynąłby na inne sprawy kredytów frankowych, argument ten z łatwością można obalić.

Przepisy wprost bowiem stanowią, że żądanie zwrotu pozostaje zasadne, gdy świadczenie zostało przekazane w oparciu o nieważną czynność prawną, a właśnie o unieważnienie kredytu frankowego najczęściej kredytobiorcy walczą i walkę tę wygrywają.

Unieważnienie umowy kredytowej, nawet już po całkowitej spłacie kredytu, powoduje, że umowa taka traktowana jest jak nigdy nie zawarta, czyli była nieważna od chwili zawarcia umowy, a więc każda ze stron powinna oddać drugiej to co na podstawie nieważnej umowy otrzymała. Kredytobiorca oddać więc powinien otrzymany kapitał, z kolei bank zwrócić powinien wpłacone przez frankowicza raty kredytu wraz z odsetkami, pobraną prowizję za udzielnie kredytu oraz wszystkie inne opłaty poniesione w związku z udzieleniem kredytu.

Za nieważną uznaje się natomiast czynność prawną sprzeczną z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy, jak również za nieważną uznaje się czynność prawną sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

W przypadku kredytów frankowych nieważność umów wynika przede wszystkim z faktu, że zawierają one postanowienia, które są sprzeczne z obowiązującymi przepisami. Oczywiście zdarzały się przypadki, gdy sądy „ratowały” przed nieważnością umowy kredytu frankowego zastępując nieważne postanowienie innym zapisem i wówczas kurs franka z umowy był eliminowany, a pojawiał się średni kurs NBP, takie praktyki zostały jednak zakwestionowane i uznane za niedozwolone przez Trybunał Sprawiedliwości UE, gdyż w polskich przepisach brak jest dyspozytywnych regulacji w tym zakresie.

W przypadku unieważnienia umowy zasadniczy problem stanowi jednak upływ terminów przedawnienia, a właściwie data od której liczyć należy okres przedawnienia. Zgodnie z generalnymi przepisami dotyczącymi przedawnienia, przedawnienie powinniśmy liczyć od daty zawarcia umowy kredytowej, a właściwie od momentu wypłaty przez bank kolejnych transz kredytu, jednak coraz mocniej akcentuje się, że termin przedawnienia w przypadku spraw frankowych powinien rozpoczynać swój bieg dopiero w momencie uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nieważność umowy kredytu frankowego.

Powyższe wynika z faktu, że gdyby przyjąć iż roszczenia przedawnia się już od dnia zawarcia umowy to bank nie mógłby praktycznie dochodzić względem kredytobiorcy żadnych roszczeń, bo jego żądanie zwrotu wypłaconego kredytobiorcy kapitału już by się przedawniło, gdyż bank ma tylko trzy lata na dochodzenie roszczeń, podczas gdy żądanie zwrotu kredytobiorcy pozostałoby aktualne, ponieważ kredytobiorca ma dziesięć lub sześć lat na skuteczną egzekucję należności.

Gdyby więc przedawnienie biegło od dnia uprawomocnienia się wyroku stwierdzającego nieważność, wówczas roszczenie każdej ze stron pozostałoby aktualne. Kwestia przedawnienia w przypadku kredytów frankowych pozostaje więc otwarta, dlatego by nie ryzykować, niektórzy kredytobiorcy decydują się na odfrankowienie zawartej umowy, również wtedy, gdy kredyt został w całości spłacony.

Odfrankowienie polega na usunięciu z umowy niedozwolonych zapisów na podstawie których bank stosował dowolny kurs franka mający bezpośredni wpływ na wysokość zobowiązania kredytobiorcy oraz wysokość raty kredytu.

Takie niedozwolone zapisy również nie wiążą kredytobiorcy od dnia zawarcia umowy, zatem po stronie kredytobiorcy powstanie roszczenie o zwrot nadpłaty, czyli zwrot środków, które bank od niego pobrał choć nie miał ku temu podstaw. Co istotne, również w tym przypadku pozostaje aktualne twierdzenie TSUE, że usunięty z umowy kurs franka nie może być zastąpiony przez średni kurs NBP, bank powinien więc zwrócić kredytobiorcy to co pobrał na podstawie niedozwolonych postanowień zawartych w umowie, jednak kredytobiorca powinien pamiętać o upływie okresu przedawnienia. W przypadku odfrankowienia roszczenie kredytobiorcy również przedawnia się po dziesięciu lub sześciu latach, jednakże termin przedawnienia biec będzie dla każdej uiszczonej raty kredytu oddzielnie, od momentu jej wpłaty do banku.

Niektórzy posiadacze kredytów frankowych płacili comiesięczne raty kredytu, jednakże zastrzegali ich zwrot, jeśli więc i ty podjąłeś takie kroki, to wiedz, że możesz się w sądzie na tą okoliczność powołać. Jeśli natomiast dopiero spłacasz kredyt, lecz chcesz dochodzić roszczeń względem banku już po jego całkowitej spłacie, to warto takie zastrzeżenie złożyć.

Zastrzeżenie zwrotu jest oświadczeniem woli i może być wyrażone w dowolny sposób, byleby dotarło, w tym przypadku do banku, najpóźniej wraz z samym świadczeniem.

W przypadku jednak, gdy zastrzeżenia dokonujesz spłacając raty kredytu, pamiętaj, że zastrzeżenie powinno być składane dla każdej płatności oddzielnie. Poza tym zastrzeżenie jest jednostronnym oświadczeniem woli, które może być uczynione nawet wbrew woli drugiej strony, jak również zastrzeżenie nie wiąże się z jakimś dalszym wydarzeniem, po prostu zapewnia kredytobiorcy skuteczny argument na zarzut, że wiedział, iż nie jest zobowiązany do spełnienia świadczenia z umowy kredytu frankowego. Warto również podkreślić, że jeśli świadczenie wynika z zobowiązania nieważnego, kredytobiorca może żądać zwrotu, nawet gdy wiedząc o nieważności zobowiązania, zastrzeżenia takiego nie złożył, nie musisz się więc martwić, że twoje roszczenie nie będzie zasadne z tego powodu, że nie zastrzegłeś zwrotu, choć oczywiście może ci ono w procesie pomóc.

Wreszcie, można żądać zwrotu świadczenia w sytuacji, gdy spełnienie świadczenia nastąpiło w celu uniknięcia przymusu, trudno więc o lepszy przykład niż umowa kredytowa.

Brak terminowej spłaty kredytu frankowego skutkowałby wypowiedzeniem takiej umowy przez bank oraz dochodzeniem roszczeń na drodze postępowania sądowego, co nie tylko wygenerowałoby dodatkowe koszty, które musiałbyś ponieść, lecz dodatkowo cała kwota kredytu stałaby się natychmiast wymagalna. Ponadto, fakt, że nie dokonywałeś terminowej spłaty kredytu z całą pewnością zostałby zgłoszony do Biura Informacji Kredytowej, uzyskanie więc przez ciebie jakiegokolwiek innego kredytu byłoby praktycznie niemożliwe.

Wobec powyższego trudno zatem nie uznać, że posiadacz kredytu frankowego nie znajduje się pod przymusem wpłacając kolejne raty kredytu, choć wie, że ich wysokość została przez bank ustalona sprzecznie z obowiązującymi przepisami i że świadczenie to nie jest bankowi należne. Regularne spłacanie kredytu frankowego ewidentnie wynika z obawy, że bank podejmie szereg kroków prawnych, które dla kredytobiorcy będą mieć wręcz katastrofalne skutki.

Reasumując, spłata kredytu frankowego nie powoduje, że kredytobiorca nie może już odzyskać wpłaconych do banku pieniędzy, jednak jak w każdym innym przypadku, będzie musiał złożyć przeciwko bankowi pozew do sądu.

Jeśli więc nadal zastanawiasz się nad tym, czy skoro spłaciłem kredyt we frankach to warto iść na „wojnę” z bankiem, zdecydowanie odpowiadamy, że tak, w końcu chyba nie chcesz by bank bogacił się twoim kosztem.

12 KOMENTARZE

    • Zapytaj prawnika. Najpierw wyślij umowę do prawnika to ci wszystko powie. Pewnie bo będzie umowa, aneksy jeśli były oraz historia spłaty kredytu. Jeśli składałeś zastrzeżenie zwrotu to pewnie też się przyda ale to nie jest konieczne. Bez tego też ludzie wygrywają. Każda sprawa jest inna więc konsultuj z dobrym prawnikiem z doświadczeniem w sprawach frankowych

    • Umowa kredytu,
      Załączniki do umowy kredytu, w tym regulamin,
      Aneksy do umowy kredytu (jeżeli były zawierane),
      Zaświadczenie dot. wypłaty kwoty kredytu na podstawie umowy kredytu, z uwzględnieniem daty uruchomienia kredytu oraz wysokości wypłaconej kwoty w PLN, a także zastosowanego kursu CHF,
      Zaświadczenie – Historia dotychczasowych spłat kredytu z uwzględnieniem wysokości raty kapitałowej i odsetkowej, a także stosowanego kursu CHF,
      Zaświadczenie – Historia stawki oprocentowania.

      Na początek wystarczy sama umowa z aneksami

  1. Też jestem ciekawa jak wygląda sprawa ze spłaconym kredytem. Kredyt zaciągnięty w 2009r., a spłacony 2012r. w mBank. Mam wszystkie dokumenty, ale nie wiem czy sprawa nie jest już przedawniona.

    • Nie jest przedawniona. Można a wręcz należy działać bo pewnie nadpłata jest spora. Wstępnie o ile można walczyć może Pani ustalić za pomocą kalkulatorów dla frankowiczów, które są w sieci dostępne. mBank to dość prosty przeciwnik ale nie znaczy, że można go lekceważyć. Najważniejsze to przygotować umowę oraz informację kiedy kredyt był spocony. To proszę wysłać w 1 kolejności do adwokata lub radcy prawnego. Proszę przypadkiem nie korzystać z pośredników sp. z o.o. – tylko do dobrego adwokata lub radcy prawnego który sprawami frankowymi zajmuje się od dawna – najlepiej od 2016 r. lub wcześniej. Teraz może się wydawać, że specjalistów w każdym mieście jest wielu ale tak nie jest. Sama kwestia wynagrodzenia prawnika też musi być dokładnie ustalona – jeśli będzie Pani miała już jakaś konkretną ofertę proszę ją tu wrzucić w celu przedyskutowania.

    • Jest czas do 2022 roku. Oczywiście dużo zależy od okoliczności sprawy, ale co do zasady mBank jest jednym z prostszych przeciwników.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Popularne

Więcej podobnych
artykuły

Liczba zapadłych wyroków sądowych w sprawach frankowych nadal rośnie

W ostatnim czasie liczba zapadłych wyroków sądowych w sprawach...

Ugody frankowe dla frankowiczów: Czy warto zawierać ugody z bankami?

W mediach trwa intensywna kampania sektora bankowego zachęcająca frankowiczów...

Frankowicze w Polsce – Wzrost liczby pozwów przeciwko bankom o 30 procent

W Polsce trwa lawina pozwów frankowiczów przeciwko bankom. W...

Prognoza kursu franka CHF na 2024 r. Co czeka Frankowiczów?

Kurs franka szwajcarskiego jest tematem, który budzi duże zainteresowanie...