| To musisz wiedzieć | |
|---|---|
| Co to jest ugoda frankowa? | Ugoda frankowa to porozumienie między kredytobiorcą a bankiem dotyczące spłaty kredytu we frankach szwajcarskich na określonych warunkach. |
| Jakie ryzyka niesie podpisanie ugody w 2025 roku? | Ryzyka obejmują niekorzystne przeliczenie waluty, rezygnację z dalszych roszczeń i możliwe obciążenia podatkowe. |
| Jak nowe prawo wpływa na ugody frankowe? | Nowa ustawa frankowa z 2025 roku zmienia zasady spłaty i pozwala bankom dochodzić roszczeń wzajemnych, co może utrudnić negocjacje. |
Przed podpisaniem ugody frankowej w 2025 roku kredytobiorcy stoją przed jednym z najważniejszych wyborów finansowych w swoim życiu. Banki coraz intensywniej proponują rozwiązania ugodowe, chcąc uniknąć długotrwałych i kosztownych procesów sądowych. W ostatnich miesiącach obserwujemy dynamiczny wzrost liczby zawieranych ugód – przykładowo mBank podpisał już około 26 tysięcy takich porozumień, finalizując miesięcznie ponad tysiąc nowych. Według szacunków Ministerstwa Finansów, wartość wszystkich ugód w latach 2025–2026 może sięgnąć aż 4,5 miliarda złotych. Pomimo tego aż 97,4% spraw sądowych kończy się korzystnym rozstrzygnięciem dla kredytobiorców, co rodzi pytanie o opłacalność zawierania ugód. W związku z tym niezwykle istotna jest dokładna analiza proponowanych warunków przed podjęciem decyzji o podpisaniu umowy.
Ryzyka związane z ugodami frankowymi w 2025 roku
Pułapki ukryte w zapisach umów
Banki często przedstawiają propozycje ugód, które formalnie rozwiązują problem spłaty kredytu, jednak zawierają zapisy niekorzystne dla kredytobiorcy. Przykładem jest przewalutowanie kredytu na złotówki według kursu historii, który może być znacznie wyższy niż rzeczywisty kurs franka z momentu zawarcia umowy. W konsekwencji saldo zadłużenia może być zawyżone nawet o kilkadziesiąt procent względem kwoty, którą można by uzyskać w toku postępowania sądowego. Dodatkowo wiele ugód wymaga od kredytobiorcy zrzeczenia się wszelkich dalszych roszczeń wobec banku. Oznacza to, że po podpisaniu takiej umowy nie będzie możliwości dochodzenia odszkodowań ani rekompensat nawet w przypadku zmiany orzecznictwa lub pojawienia się nowych okoliczności prawnych.
Zagrożenia podatkowe i długoterminowe skutki
Rząd przedłużył zwolnienie z podatku od umorzonego kapitału do końca 2026 roku, co jest korzystną informacją dla frankowiczów rozważających ugodę. Jednakże wszelkie dodatkowe świadczenia wypłacane przez banki w ramach porozumienia – na przykład rekompensaty – podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej. W praktyce oznacza to, że kwota otrzymana przez kredytobiorcę może zostać pomniejszona nawet o jedną trzecią z tytułu podatku dochodowego. Ponadto ugody często nie eliminują problemu zabezpieczenia hipoteki – banki mogą wymagać ustanowienia nowego zabezpieczenia na nieruchomości lub utrzymać istniejące obciążenia hipoteczne. To ogranicza swobodę dysponowania nieruchomością oraz może utrudnić jej sprzedaż czy refinansowanie zobowiązania.
Korzyści ugód frankowych – czy przewyższają ryzyko?
Szybkość i pewność rozwiązania
Najważniejszą zaletą zawierania ugody jest znaczne skrócenie czasu potrzebnego na zakończenie sprawy dotyczącej kredytu frankowego. Średni czas realizacji porozumienia wynosi obecnie od trzech do sześciu miesięcy, podczas gdy postępowanie sądowe trwa zwykle od dwóch do czterech lat. Dla osób znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej lub tych, które planują przejście na emeryturę, szybkość rozwiązania zobowiązania może być kluczowym argumentem przemawiającym za przyjęciem propozycji banku. Ponadto niektóre instytucje finansowe, takie jak PKO BP, oferują dodatkowe korzyści w postaci częściowego umorzenia zadłużenia nawet do połowy wartości oraz pokrycie kosztów procesowych, co znacząco zmniejsza bezpośrednie obciążenie klienta.
Elastyczność warunków w 2025 roku
W odpowiedzi na zmieniające się regulacje prawne oraz presję wynikającą z wyroków sądowych banki coraz częściej proponują bardziej elastyczne i dopasowane do indywidualnej sytuacji rozwiązania ugodowe. Przykładowo mBank umożliwia wybór pomiędzy jednorazową spłatą zobowiązania a rozłożeniem go na raty dostosowane do możliwości klienta. Z kolei Santander Bank Polska wprowadził program zwrotu nadpłat dokonanych przez klientów oraz rekompensat za nadmierne obciążenia wynikające z wcześniejszych umów. Coraz częściej także pojawiają się propozycje dla osób spłacających już swoje kredyty – banki oferują im rekompensaty sięgające nawet do 30% pierwotnej kwoty zobowiązania jako formę likwidacji „historycznych” problemów.
Kluczowe elementy analizy ugody frankowej
Weryfikacja metody przeliczenia waluty
Decydując się na podpisanie ugody frankowej kluczową kwestią jest dokładna ocena kursu waluty zastosowanego przez bank przy przeliczeniu zadłużenia na złotówki. Eksperci zalecają porównanie proponowanego kursu z historycznym kursem średnim Narodowego Banku Polskiego obowiązującym w dniu zawarcia pierwotnej umowy kredytowej. Jeśli kurs zaproponowany przez bank przekracza poziom około 3,80 zł za franka, oznacza to dla klienta stratę sięgającą dziesiątek tysięcy złotych. Należy również zwrócić uwagę na uwzględnienie odsetek ustawowych za opóźnienie – ich prawidłowe naliczenie może jeszcze bardziej obniżyć saldo zadłużenia o kilka procent.
Ocena długoterminowych skutków finansowych
Przed podpisaniem dokumentów warto przeprowadzić symulację różnych scenariuszy finansowych uwzględniających przyszłe zmiany stóp procentowych czy wartości nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie kredytu. Niektóre oferty ugodowe zawierają zapisy o automatycznym wzroście raty po przekroczeniu określonego poziomu wskaźnika WIBOR, co może prowadzić do powrotu problemów ze spłatą długu po kilku latach od zawarcia porozumienia. Szczególnie w przypadku długoterminowych zobowiązań przekraczających dziesięć lat takie klauzule mogą negatywnie wpłynąć na stabilność finansową kredytobiorcy i jego rodzinę.
Nowe regulacje prawne a strategia banków
Ustawa frankowa 2025 – rewolucja czy iluzja?
W drugiej połowie 2025 roku ma wejść w życie nowa ustawa frankowa mająca usprawnić rozstrzyganie sporów dotyczących kredytów walutowych. Jednym z jej kluczowych zapisów będzie automatyczne wstrzymanie spłaty rat po wniesieniu pozwu przeciwko bankowi – rozwiązanie to już teraz stosują sądy w zdecydowanej większości przypadków. Mimo deklarowanej ochrony konsumentów eksperci ostrzegają, że przepisy mogą zwiększyć siłę negocjacyjną banków poprzez umożliwienie im dochodzenia tak zwanych roszczeń wzajemnych podczas jednego procesu sądowego. Taka możliwość może negatywnie wpłynąć na pozycję kredytobiorców i skomplikować przebieg negocjacji dotyczących ugód.
Orzecznictwo TSUE a presja na banki
Najnowsze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej potwierdza stanowisko korzystne dla konsumentów – banki nie mają prawa żądać zwrotu kapitału w przypadku uznania umowy za abuzywną. To przesądzenie zachęca wielu klientów do kierowania spraw do sądu zamiast przyjmowania ofert ugodowych. W reakcji instytucje finansowe intensyfikują ofertę porozumień polubownych, podnosząc ich atrakcyjność – przykładem jest Santander Bank Polska, który zwiększył średnią wartość umorzeń z około 25% do około 40% salda zadłużenia w bieżącym roku. Taka sytuacja daje klientom większe pole manewru podczas negocjacji warunków ugód.
Podsumowując, decyzja o podpisaniu ugody frankowej powinna być poprzedzona wszechstronną analizą sytuacji indywidualnej każdego kredytobiorcy oraz dokładnym zapoznaniem się z warunkami proponowanymi przez bank. Warto śledzić zmiany legislacyjne i orzecznictwo oraz korzystać z porad ekspertów finansowych i prawników specjalizujących się w temacie kredytów walutowych. Dla wielu osób optymalnym rozwiązaniem może być strategia hybrydowa – tymczasowe skorzystanie z oferty ugodowej celem poprawy płynności finansowej oraz równoczesne przygotowanie się do ewentualnego dochodzenia dalszych roszczeń przed sądem. Świadome podejście pozwoli uniknąć pułapek i wykorzystać szanse wynikające z aktualnej sytuacji rynkowej i prawnej.
