Data:

Sąd Okręgowy w Warszawie, wyrok z 18.11.2019 r., I C 148/19. SSR del.Tadeusz Bulanda.

Pozew o zapłatę (kwoty wynikającej gdyby nie było klauzuli waloryzacyjnej)

Sąd uznał
Uznał,że nie można z umowy wyrzucić waloryzacji bo to jest istota tej umowy-nawet jej nazwa na to wskazuje. Kredytobiorca przecież na tą się zgodził po to by móc skorzystać z tańszego oprocentowania
Jedynym błędem banku było to,że na początku CHF (również w dniu wypłaty kredytu) był liczony według kursu z tabeli banku. Ale to nie przeszkadza w realizowaniu umowy i nie można jej przez to unieważnić, bo np.są obiektywne kursy (średni NBP) ale nie było takiego roszczenia w pozwie
Bank próbował podważyć status konsumenta-kredytobiorca prowadzi działalność-ale mieszkanie kupił bratu bo ten nie miał zdolności kredyt.
Kredytobiorca podpisał oświadczenie o ryzyku więc je znał
Roszczenie nie udowodnione według sędziego a sam nie będzie szukał innych wad umowy i zaspokajał innego roszczenia niż to w pozwie.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Popularne

Więcej podobnych
artykuły

Koszty kredytu konsumenckiego: Wyrok TSUE wpłynie na umowy pożyczek

Wczoraj zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w...

Liczba zapadłych wyroków sądowych w sprawach frankowych gwałtownie rośnie

Liczba zapadłych wyroków sądowych w sprawach frankowych w Polsce...

Sankcja kredytu darmowego – ochrona konsumenta przed nieuczciwymi praktykami kredytodawców

Wprowadzenie sankcji kredytu darmowego było odpowiedzią ustawodawcy na potrzebę...

Co dalej z WIBOR i co dalej z ratami kredytów?

Obecne oczekiwania dotyczące polityki monetarnej w Polsce wskazują na...