W ostatnich latach orzecznictwo sądowe dotyczące umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do franka szwajcarskiego uległo pewnej ujednoliceniu na korzyść kredytobiorców.Statystyki pokazują, że przeważająca większość spraw frankowych ( obecnie 97% na dzień 01.09.2023 ) kończy się wygraną dla frankowiczów. Niemniej jednak, istnieje niewielki odsetek spraw, w których frankowicze ponoszą porażkę. W tym artykule omówimy czynniki, które mogą przyczynić się do przegranej w sprawach frankowych – obecnie sprawy frankowe przegrywa ok 3% frankowiczów.
Niewłaściwe umowy i klauzule niedozwolone
W przypadku umów kredytów frankowych zawartych w latach 2006-2008, większość z nich zawierała klauzule niedozwolone, które dawały bankom dużą swobodę w kształtowaniu kursu waluty. Jednak w nowszych umowach takie klauzule zostały często zastąpione innymi postanowieniami. Sądy mogą uznać, że umowa jest ważna i skuteczna, jeśli nie zostały ujawnione klauzule niedozwolone. Jest to jeden z czynników, który może przyczynić się do przegranej frankowicza w sprawie sądowej.
Negatywnie nastawieni sędziowie
Mimo że linia orzecznicza staje się coraz bardziej prokonsumencka, niektórzy sędziowie wciąż prezentują negatywne nastawienie do spraw frankowych. Często nie uwzględniają oni najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W przypadku takich negatywnych wyroków, istnieje możliwość odwołania się do sądu drugiej instancji, który często uchyla niekorzystny wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania. Niemniej jednak, taki proces może wydłużyć czas trwania postępowania.
Status konsumenta a działalność gospodarcza
Kolejnym czynnikiem, który może przyczynić się do przegranej frankowicza, jest brak statusu konsumenta. W przypadku gdy kredytobiorca prowadzi działalność gospodarczą związana z kredytowaną nieruchomością, niektórzy sędziowie twierdzą, że pozbawia to frankowicza możliwości dochodzenia roszczeń. W przypadku, gdy nieruchomość była od samego początku powiązana z działalnością gospodarczą, sędziowie uznają, że strona umowy to przedsiębiorca, a nie konsument. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku wynajmu nieruchomości zakupionej na kredyt. W takich przypadkach istnieje większe ryzyko przegranej dla frankowicza.
Wzorzec umowny i indywidualne negocjacje
Innym czynnikiem, który może przyczynić się do przegranej w sprawie frankowej, jest wzorzec umowny. Często w umowach wprost wskazuje się, że spłata będzie następować po średnim kursie NBP. Jednak w niektórych przypadkach banki wyraziły zgodę na spłatę w CHF od samego początku obowiązywania umowy. Taka sytuacja utrudnia uzyskanie korzystnego wyroku w sprawie.
Niewłaściwe zgłoszenie wniosków dowodowych
Ostatnim czynnikiem, który może przyczynić się do przegranej frankowicza, jest niewłaściwe zgłoszenie wniosków dowodowych. Wybór profesjonalnego pełnomocnika jest kluczowy, ponieważ może on mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Niewłaściwe zgłoszenie wniosków dowodowych może osłabić pozycję procesową frankowicza i prowadzić do przegranej.
Podsumowanie
Mimo że przeważająca większość spraw frankowych kończy się wygraną dla frankowiczów, istnieje niewielki odsetek spraw, w których frankowicze przegrywają. Przyczynami przegranych mogą być niewłaściwe umowy, negatywnie nastawieni sędziowie, brak statusu konsumenta, indywidualne negocjacje i niewłaściwe zgłoszenie wniosków dowodowych. Dlatego ważne jest, aby frankowicze podejścili do procesu z rozwagą i odpowiednim przygotowaniem, a także skorzystali z usług doświadczonych pełnomocników, którzy specjalizują się w sprawach frankowych.
